Interview met Anthoon Budel, huisdichter en Vredesactivist

13 oktober 2015

Anthoon BudelIn een zonovergoten moestuin achter het Huis van Compassie hadden wij deze zomer een gesprek met Anthoon Budel; huisdichter van het Huis van Compassie en Vredesactivist. We spreken over zijn betrokkenheid bij het Huis van Compassie, en over zijn inzet tegen geweld in onze samenleving.

Vanaf de start van het Huis van Compassie is Anthoon nauw bij het Huis betrokken geweest. Bij vele gelegenheden, met name tijdens de Open Mic avonden, droeg Anthoon zijn teksten in ons Huis voor. Compassie, geloof en liefde zijn belangrijke thema’s voor hem.

Kun je iets zeggen over je betrokkenheid bij het Huis van Compassie?
Anthoon: Ik voel me verbonden met het Huis van Compassie. Ik ben een godzoeker. Ik houd me bezig met de betekenis van het christendom in de 21ste Eeuw. Geloof en religie zijn belangrijk als het erom gaat hoe je goed kunt leven. Bij het Huis van Compassie kan ik mijn verhaal kwijt door m’n voordrachten. Ik was ook betrokken bij de kloostergemeenschap Diepenveen. Dat zijn cisterciënzers. Ik voelde mij er thuis, maar het was te beperkt. Dit was tussen de muren. Ik was op zoek naar religie tussen de mensen, dus buiten de muren (van een klooster) naar een geloofsgemeenschap in de stad. Mijn inspiratiebronnen zijn spiritualiteit en het geloof. Het geloof in de goede dingen. Ik voel me thuis bij het Huis van Compassie. Er zijn verdiepingsgesprekken, en iedereen zijn zegje kan doen. Mijn drijfveer is als gelovige erbij te zijn. Luisteren is belangrijk. De Eucharistie alleen is niet genoeg. Religie is een belangrijk element in een gemeenschap. Het goede doen, het kwade laten. In het Huis van Compassie krijgt het woord van Christus gestalte en voor te dragen.

De volgende vraag gaat over de tegenbeweging, een initiatief van Anthoon.
Geweld en gewelddadig gedrag zijn moreel ondermijnend. We worden overspoeld door agressie en geweld in de media. Vroeger was de functie van gruwelverhalen in sprookjes en sagen om te leren gaan met angst, gruwelen. Nu wordt het omgekeerd, nu worden we gestimuleerd om agressieve en boze dingen te doen. O.a. door games worden jonge mensen aangezet tot het gebruik van geweld. Daartegen komt de tegenbeweging in het geweer. Deze grote hoeveelheid aan geweldsimpulsen moeten we niet langer meer tolereren. ,, Er is niets aan te veranderen”. Tegen dit fatalisme keert zich de Tegenbeweging. Dit is een uitnodiging. D.m.v. een brainstormgroep wil ik in Nederland een beweging tegen de oorzaken van geweld opzetten. Het verspreiden van gewelddadige games versta ik daaronder. Dat staat aan het begin van de tegenbeweging. Wat kunnen we doen tegen het stimuleren van geweld ? A-Himsa: een praktische methode voor geweldloze weerbaarheid.

Het protest is tegen een machtig iets, namelijk de filmindustrie van Hollywood. Hoe laten wij geweld ontstaan ? Wij leren door herhalingen. Herhaling in de media. Daar is het gewoon dat je elkaar vermoordt. Dat is wat de jeugd voorgeschoteld krijgt. Het is een leerschool negativiteit. De vraag is hoe we een tegenwicht gaan bieden aan deze veelheid van negatieve producten. Ik heb contact met de Nijmeegse vredesambassadeur Masoud Rahaee. Verder is het de bedoeling om te brainstormen, met elkaar in gesprek te gaan. Om uit te komen bij de schroeiplekken waar de dingen verkeerd gaan. Elkaar onder de paraplu van God te ontmoeten. Tot elkaar bidden i.p.v. tot God.

a.budel1@chello.nl
www.lalucas.nl

Diep in mijn hart geloof ik ….
Tekst van Anthoon Budel

Diep in mijn hart geloof ik, dat wij zullen overwinnen, op een dag …

Op een dag zullen wij onszelf overtroffen hebben, in het geloof, dat we door de tijd heen, de wereld ‘samen’ hebben kunnen  veranderen, daar geloof ik in.

Diep in mijn hart geloof ik, dat niet God, maar wij ons zelf, kunnen bevrijden, en in staat zijn, onze harten  te laten spreken van knellende banden, die wij elkaar opleggen.

Oh diep in mijn hart weet ik, dat, de ‘wil’ om in vrede te leven, in ieder van ons aanwezig is, Ja, diep in mijn hart geloof ik daarin.

Diep in mijn hart, is er het verlangen, om dat vredes verlangen te delen met jou en mij, met jou en de ander, en met alle anderen.

Diep in mijn hart, is er het verlangen; dat vredesproces te starten van mens tot mens. Van binnen uit, want de wereld veranderen kunnen we niet alleen, niet alleen vanuit het kleine kringetje, waar wij ons dagelijks in bevinden.

Sinds ik de glorie van de Universele Liefde hebt gevoeld in mijn binnenste, is er de drive deze glorie te delen, met jou en onze naasten, met allen om ons heen. 

Diep in mijn hart weet ik, dat we niet bang hoeven te zijn voor elkaar, voor de ander, en ook niet voor de vreemdeling.

Wij allen zullen bevrijd worden.

Wij zijn niet bang, want wij bevrijden ons ‘zelf’ van onze angst, omdat we ons ‘zelf’ kunnen bevrijden.

Wij zullen overwinnen, omdat we ons ‘zelf’ overwinnen.

Wij zullen vrij worden,om te komen en gaan …

Vrij van angst

Vrij van Dogma’s

Vrij om te veranderen

Vrij om elkaar lief te hebben.

Ja, op een dag … op een dag, zal het zo zijn, dat we bevrijd  zullen  zijn, van die angsten en onzekerheden.

Maar …. Het is wel zo; dat wij het ‘zelf’ moeten doen, geen God of overheid kan daar garant voor staan.

Wij kunnen het echt zelf …

Daar ben ik zeker van …

Daar geloof ik in …