Vrijdag 24 november hebben we vanuit het Huis van Compassie een bezoek gebracht aan het Herman van Veen Arts Center in Soest. Om 17 uur kwam een prachtige, authentieke gele Amerikaanse schoolbus voorgereden. Het was een gevarieerd gezelschap dat vertrok richting Soest.
Een goede mix van jong en oud, geboren in Nederland, in Duitsland, in landen ver van ons vandaan. Onderdeel van de groep was bijvoorbeeld een gezin uit Syrië, dat sinds kort in Beuningen woont en daar nog niet zo veel mensen kent. En een groep jongens van Albanese, Irakese en Palestijnse afkomst, woonachtig in een opvangcentrum in Nijmegen. Anderen waren alleen gekomen, maar leerden al snel mensen kennen. Het gezelschap werd aangevuld met medewerkers en vrijwilligers van het Huis van Compassie. Voor de broodjes en de drankjes onderweg was gezorgd en de organisatie ging ook met snoep rond.
De bus was uitgerust met stoelen die twee aan twee tegenover elkaar stonden. Daar tussen in stond een tafeltje. Hierdoor kon er gezellig gekletst worden. De muziek van de voor velen nog onbekende Herman van Veen zorgde in de bus alvast voor wat stemming. Alhoewel de muziek af en toe overstemd werd door het gebrom van de antieke bus.
Voor de deelnemers werd het duidelijk wie Herman van Veen nou eigenlijk is, toen we arriveerden op landgoed De Paltz, waar het door de bosrijke omgeving en vanwege het late tijdstip goed donker was. We kregen daar een warm welkom van vrijwilligers van het Herman van Veen Arts Center en werden rondgeleid in het prachtige statige pand, dat van de buitenkant prachtig verlicht was.
Omdat de meeste deelnemers van buitenlandse afkomst waren met Arabisch al moedertaal, trad een van de deelnemers op als vertaler. Van Veen heeft in het Arts Center zijn eigen creaties aan kunstwerken hangen. Opvallend te zien was hoe ook de jongeren onder ons zich interesseerden in zijn kunst. Ook het door Van Veen bedachte personage van Alfred Jodocus Kwak was duidelijk aanwezig in het gebouw met boekjes en foto’s.
Het bezoek werd afgesloten met de dansvoorstelling “Mag ik deze dans” in het Nieuw Harlekijn Danstheater dat zich naast het Arts Center bevindt. De muziek gecomponeerd door Van Veen. Doordat het theater een knusse uitstraling heeft en iedereen daardoor dicht op de vijf jonge dansers zat voelde de voorstelling heel intiem. Af en toe was het zelfs even nodig je benen in te trekken om te voorkomen dat er niet per ongeluk een danser werd aangeraakt. Zij dronken na afloop nog even gezellig een drankje mee in het Arts Center. Zij werden hartelijk en nieuwsgierig door ons bevraagd. .
Om 21.30 uur werd de terugreis ingezet. Bij aankomst terug op de Groenestraat werden er zelfs telefoonnummers uitgewisseld tussen sommigen onderling. Leuk om te zien hoe dit soort activiteiten kan leiden tot nieuwe contacten voor mensen die nog niet zo’n groot netwerk in Nederland hebben.
Maarten Beekman